Ex-politieman uit Keulen schrijft van zich af op Facebook en gaat viraal

 

‘Opvallend was het dat bij de groep draaideurcriminelen altijd om dezelfde daders ging: Noord-Afrikanen die in de asielprocedure zaten’

 

Voormalig Duits federaal politieagent Nick Hein, die drie jaar werkzaam was op het centraal station van Keulen, plaatste op zijn Facebook een stuk waarin hij zijn ervaringen als Keuls gent deelt en waarin hij vraagtekens plaatst bij het overheidsbeleid als het gaat om asielprocedures, strafrecht en vluchtelingen.

Binnen no time ging zijn artikel viraal, dus wij hebben het maar even vertaald in het Nederlands:

 

“Mijn woord op zondag. Vandaag maak ik waarschijnlijk een paar vijanden.

Ik was elf jaar politieagent van de federale politie. De laatste drie jaar van mijn carriere patrouilleerde samen met andere agenten op het centraal station van Keulen. Voor deze collega’s ben ik nog steeds ‘de sergeant’, ook vandaag nog. Deze collega’s zijn nu terecht gekomen in het kruisvuur van het publieke debat.

Ik moet zeggen dat Keulen voor mij veruit het meest spannende jaar dienst had te bieden. Ik was een jonge jongen, centraal station is sowieso al een bijzondere plek, die speciale mensen en speciale politieagenten nodig heeft. In weer en wind werkten we in ploegendienst en we waren altijd onderbemand. Mede dankzij mijn collega’s heb ik het kunnen volhouden. Ze hebben me nooit laten vallen.

Op het Keulse centraal station krijg je te maken met speciale afgronden. Drugs, georganiseerde diefstal, asielzoekers, en zelfmoord. Vooral tijdens de kerstdagen is dat een triest fenomeen. De agenten van het centraal station moeten dat allemaal verwerken. De toon op het centraal station is ook anders dan op bijvoorbeeld de luchthaven. Dat is ook noodzakelijk anders willen ze je nooit begrijpen.

Maar toch begrijp ik na drie jaar dienst op het centraal station een aantal dingen niet.

Het is een feit dat het grootste misdaadfenomeen op het Centraal Station van Keulen de zakkenrollerij is. Op een ‘drukke dag’ werden er tussen de 20 en 30 diefstallen door ons geregistreerd. Opvallend daarbij was het dat bij de groep draaideurcriminelen altijd om dezelfde daders ging: Noord-Afrikanen die in de asielprocedure zaten.

Eén verhaal in het bijzonder herinner ik mij:

We kenden een ouder man die rondhing op het station, en in politiekringen bekend stond als ‘de Spanjaard, omdat hij zich bij zijn slachtoffers altijd voordeed als Spaanse toerist die hulp nodig had terwijl zijn medeplichtige de slachtoffers beroofde. In werkelijkheid was de Spanjaar een Algerijn die in de asielprocedure zat.

Toen ik ‘de Spanjaard’ voor de eerste keer tegenkwam in mijn werk had hij net zijn bestaande plaatsverbod om zich in het centraal station te bevinden geschonden en werd hij op heterdaad betrapt. Mijn collega was verbijsterd en boos, waarschijnlijk omdat ze hem diezelfde week al een paar keer eerder op heterdaad had betrapt. Ik had eigenlijk medelijden met dat kleine mannetje in die veel te grote jas.

De volgende dag zat ik, buiten dienst, bij de Starbucks van het centraal station. Ik zat met iemand te praten en omdat de ruimte er beperkt is had ik mijn tas op het tafeltje naast de mijne gelegd. En wie stond er even later achter mij naar mijn tas te staren? De kleine man in zijn te grote jas, samen met zijn medeplichtige. Hij herkende mij zonder uniform niet en ik sprak hem aan op zijn gebiedsverbod en vroeg hem of hij wel goed bij zijn hoofd was. Hij sprak opeens alleen maar Spaans. Zijn medeplichtige was een stukje brutaler: die wilde na mijn beschuldigingen de politie bellen!

Toen ik hem vertelde dat ik zelf van de politie was verliet hij de Starbucks. Misschien wilde hij toch liever naar de politie van Düsseldorf.

Maar mijn vraag is: hoe kan een asielzoeker, terwijl hij nog in de asielprocedure zit, gewoon misdaden plegen zonder dat hij ook maar een moment angst hoeft te hebben om het land te worden uitgezet? Het antwoord daarop is eenvoudig. In artikel 53 van de Verblijfswet staat dat verwijdering van vreemdelingen alleen kan als het gaat om ernstige gevallen. Dit betekent dat alle misdaden waarvoor een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van drie jaar of minder wordt opgelegd de asielprocedure niet kunnen beïnvloeden. Het Federaal Bureau voor Migratie en Vluchtelingen kent onafhankelijk van de begane misdaden wel of geen asiel toe. Tot op de dag van vandaag is dit voor mij ongelofelijk.

Terwijl deze ‘niche’ voor criminele asielzoekers onaangetast blijft gaan mijn collega’s elke dag weer braaf aan het werk om er het beste van te maken dankzij hun kennis van zaken, hun geloof in hun werk en hun tevredenheid.

Een ander feit dat ik niet kan begrijpen is de permanente bezuiniging op de capaciteit van de federale politie. Op het station van Keulen hebben we slechts een beperkt aantal plaatsen. Dit zijn de aangewezen plekken voor politieposten. Als we volledig bemand waren hadden we drie keer twee agenten te voet en twee keer twee agenten in de auto. Dat zijn dus tien agenten voor het hele stationsgebied en de omgeving.

Ik kan me herinneren dat op oudejaarsavond meestal zo’n honderd man aanwezig waren. Maar omdat in Keulen op zo’n moment overal politie-inzet nodig is (ringwegen, andere stations, centrum, Rijnoever) waren onze mogelijkheden altijd beperkt.

Op het centraal station hebben we overigens twee detentiecellen. Dus als er drie daders worden opgepakt moet er eentje met een politieauto, waarin twee agenten zitten, naar het detentiecentrum van het hoofdbureau van politie worden gebracht. Inclusief overdacht en de terugreis duurt zoiets op oudejaarsavond al gauw een heel uur

Nu heb ik gelezen dat we tijdens afgelopen oudejaarsavond over aantallen van 1000 tot 2000 man spraken. En vervolgens wordt de politie beschuldigd dat ze de menigte niet op tijd onder controle kreeg en de daders niet heeft opgepakt.

Het lijkt inmiddels een bewezen werkzame methode van de politiek te zijn om voor de zelf gecreëerde mislukking een zondebok te vinden waar de media en het volk met het beschuldigende vingertje naar kan wijzen. Alsof ze alle domheid in de politie hebben gevonden. Daarmee ben ik het oneens.

Ook ben ik het niet eens met de mensen die fundamenteel tegen asielzoekers zijn. Alleen al omdat de regering dankzij hun wapenverkopen en exporten medeschuldig is aan de situatie van de vluchtelingen. Ik heb een goede vriend, een Syriër, beloofd zijn twee neven die als asielzoeker naar Keulen zijn gekomen op te zoeken. Ik ben agent geworden om mensen die hup nodig hebben te kunnen helpen.

Maar als wij onze democratie, onze verlichte normen en waarden, het maatschappelijke middenveld en het belangrijkste, onze grondwet willen behouden, dan moet het schenden van deze beginselen onmiddellijk worden bestraft en moeten er consequenties zijn voor het asielproces. Anders maken ze onze rechtstaat volledig belachelijk.

Net zo belachelijk als de beschuldigingen aan het adres van de plichtsgetrouwe agent of de tips met de ‘armlengte afstand’.

En net zo belachelijk als de generaliserende hetze tegen asielzoekers.

Dank u.”