Op 28 oktober 2015 werd op de kruising van de Frans Willemsstraat en Radiatorenstraat in het Belgische Vilvoorde de 12-jarige Merel Prins doodgereden. Merel reed gewoon met haar fiets op het fietspad en werd geschept door een BMW 5 GT die met meer dan 85 kilometer per uur, binnen de bebouwde kom, over het fietspad scheurde. Merel maakte geen schijn van kans. De BMW reed na het ongeluk door en liet Merel op het fietspad creperen. Deze BMW, die op dat moment niet was verzekerd, werd bestuurd door Muhammed Aytekin.
Aytekin heeft nooit een definitief rijbewijs gehaald, alleen een tijdelijk rijbewijs (in België betekent dit dat alleen het theorie-examen is gehaald). Wel was hij al zeven keer eerder door de rechter bestraft voor een verkeersdelict en al die zeven keren kreeg hij een rijverbod. Dat verbod negeerde hij steeds. Op het moment dat hij Merel doodreed mocht hij geen auto besturen.
Na de aanrijding reed Aytekin op even hoge snelheid als een maniak door het centrum van Vilvoorde. Uiteindelijk dook hij onder in het buitenland, samen met zijn vader en zijn vriendin. Zijn vader is al zeker vijf keer veroordeeld voor een vluchtmisdrijf na het rijden van schade. Zijn BMW liet hij met een vrachtwagen naar Hongarije transporteren, en niet lang nadat hij Merel had doodgereden vernietigde hij de simkaart van zijn mobiele telefoon. Hij was dus willens en wetens op de vlucht geslagen en niet, zoals hij aan de rechter probeerde wijs te maken, “in paniek op de vlucht geslagen”. Ook probeerde hij aan de politie wijs te maken dat Merel “plotseling de weg was overgestoken”. In werkelijkheid had hij een verkeerde manoeuvre gemaakt waardoor zijn BMW op het fietspad terecht was gekomen.
Uiteindelijk heeft hij zich, vijf dagen nadat hij Merel doodreed, gemeld bij de politie. Toevallig genoeg liet Aytekin ook zijn eigen bedrijf Yuka Trans failliet verklaren vlak voordat hij zichzelf aangaf. Mocht hij schade moeten betalen dan kan dat dus niet omdat hij failliet is. In elk geval was zijn transportbedrijf niet bepaald gezond: de huur van de door Aytekin gehuurde loods werd maandenlang niet betaald. Uiteindelijk liet de verhuurder beslag leggen op de loods en de auto’s die in de loods stonden, een Mercedes en een BMW. Deze auto’s waren kort daarna ineens verdwenen. De rechter oordeelde later dat Aytekin de wagens opzettelijk heeft verduisterd. Voor dit feit werd Aytekin veroordeeld tot 10 maanden cel. Bovendien moest hij zelf 1200 euro boete betalen en kreeg hij als directeur van zijn bedrijf een boete van 9000 euro. In hoger beroep werd hij echter vrijgesproken.
Toen Aytekin door een rechter werd ondervraagd over het dodelijke ongeval leek hij geen enkele berouw te tonen. Een misdaadjournaliste van VTM schreef hierover: “Hij verontschuldigde zich niet tegenover de ouders en voelde zich ook niet schuldig. Hij zei dat het hij het meisje niet had gezien. En op de vraag waarom hij dan was gevlucht, antwoordde hij dat hij besefte dat hij geen rijbewijs had en dat hij in de problemen zou kunnen komen.”
Over dat hij evengoed had kunnen weten dat het meisje zwaargewond was geraakt en hulp nodig had sprak hij geen woord.
Ondanks dat hij geen berouw toonde vond zijn advocaat dat de rechtbank toch vooral mild moest zijn. Aytekin was namelijk “zwakbegaafd” en het is vooral de “schuld van zijn ouders die hem teveel verantwoordelijkheid hebben gegeven waardoor hij zichzelf heeft overschat”. Maar afgezien van het feit dat hij Merel na het ongeval liet creperen, zijn auto op transport zette naar Hongarije, zijn simkaart onklaar maakte en vervolgens dagenlang onderdook in het buitenland “mag al het leed dat hij heeft berokkend geen maatstaf zijn voor de straf want hij heeft zichzelf uiteindelijk weer bij de politie gemeld”, zo vond zijn advocaat, die de schuld van zijn cliënt verder niet betwistte.
Maandag betuigde Aytekin in de rechtbank dan toch spijt aan de ouders van Merel. Hij zei: “Het spijt me. Ik heb een brief gestuurd naar de ouders van Merel. Ik was nog jong toen ik het transportbedrijf van mijn vader heb overgenomen. Ik ben teruggekeerd uit Hongarije toen ik had gehoord dat Merel overleden was aan haar verwondingen. Daarna heb ik me bij de politie in Vilvoorde aangegeven.” Maar de ouders van Merel lieten direct weten helemaal nooit een brief te hebben ontvangen. “We hebben nooit een brief van jou ontvangen. We geloven je niet”, aldus de moeder van Merel.
Woensdag bevestigde de advocaat van Aytekin aan het Vlaamse Het Nieuwsblad dat zijn cliënt in hoger beroep gaat tegen zijn maandag uitgesproken straf van 5 jaar cel, waarvan 10 maanden voorwaardelijk, een boete van 6600 euro en een levenslang rijverbod.
